کد مطلب:21190 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:6

گنجینه پرسمان » اخلاق و عرفان

تاثير نيت در اعمال چگونه است و چگونه در قيامت سنجش اعمال بر اثرنيت انجام مي گيرد.

اين سؤال تا اندازه اي مبهم است ولي با اين حال چند نكته را متذكر مي شويم. 1- اگر منظور از سؤال اين است كه چگونه نيت كه يك امر باطني و پنهان است مي تواند ملاك سنجش انسانها قرار گيرد، پاسخ اين است كه با توجه به علم بي پايان الهي و اين كه براي خداوند آشكار و نهاني وجود ندارد و همه چيز در نزد او به طور يكسان معلوم است، مشكلي وجود نخواهد داشت كه نيت ملاك سنجش باشد. 2- و اما اگر مقصود شما از سؤال، نحوه تأثير نيت در سرنوشت انسان است، پاسخ اين است كه رابطه نيت با وجود انسان و كمالات او يك امر قراردادي نيست، بلكه نيت خالص، حاصل معرفت و باورهاي صحيح و محكم انسان است، هر قدر يقين نسبت به خداوند متعال و حاضر و ناظر بودن او و باور مرگ و معاد و مسؤوليت هاي اخروي در جان آدمي ريشه دارتر شود، نيت او هم خالص تر شده و در نتيجه به كمال و قرب الهي نزديك تر خواهد شد. (آن كس كه از عمق جان باور كند كه سرچشمه هر خيري خداست (بيّدوا الخير) مشكل گشاي حقيقي خداست و در بحران هاي نزدگي هيچ كس جز خدا كاره اي نيست، به طور طبيعي از غير خدا قطع اميد خواهد كرد و حقيقت اخلاص همين است. امام علي(ع) مي فرمايند: «اصلُ الاخلاصِ اليأسُ ممّا ايدي الناس؛ ريشه و اساس اخلاص نااميدي از همه چيزهايي است كه در دست ديگران است، يعني ناامديي مطلق از غيرخدا»). البته نيت در كنار اعمال صالح است كه انسان را به مراتب عالي مي رساند و در قالب مثال مي توان نيت را به ضريب اعمال تشبيه كرد (به مفهوم رياضي ضريب توجه شود). نمودار تكامل و رشد انسان را مي توان بدينگونه ترسيم كرد: معرفت >-- عقيده >-- عمل صالح و خالص >-- معرفت بالاتر >--عقيده قوي تر >--عمل خالص تر >--... با اين توضيح رابطه نيت با آگاهي، باور و عمل روشن تر شده و معلوم مي شود كه نيت خالص چه نقشي در سعادت جاودانه انسان دارد و اما در مورد بخش دوم اين سؤال شما، برادر عزيز، تحصيل در رشته رياضي و ديگر رشته هاي مورد نياز جامعه اسلامي، اگر با نيت درست و با هدف آشنايي هر چه بيشتر با آايت الهي و خدمت به امت اسلام انجام شود، نوعي عبادت است و اگر در اين حال عمر انسان هم به پايان رسد،مرگي سعادتمند و با عاقبت نيك است و اگر خداي ناخواسته قصد انسان الهي نباشد و به امور محدود و ناپايدار دنيوي محدود گردد، در هر رشته تحصيلي (حوزوي و دانشگاهي) و هر شغلي كه باشد، در حال سقوط بوده و سرمايه هاي خدادادي خويش را بر باد داده است.